ham ito

Isipin mo na lang, ham yan. =) --Marge

Kapag ganyan naman ang payo sa'yo ng best friend mo kapag nagdadrama ka, ewan ko na lang kung di ka matauhan. Haha. Siempre may iba pa namang sinabi si Marge, yung serious at boring at madrama din. Yang line na yan lang ang peborit ko. Hehehehe. It's so her. Made me miss her more.

Anyway, andito pa rin ako, sumusubok na wag mabaliw sa kainipan. Sabi ko ba naman kay B kagabi, kaunti na lang magfiflip na ako. Aba, nabuyset sa akin. Wag ko daw siyang takutin. Mwehehehe. Nakakatakot nga, nung inisip ko ulit. Hindi nga naman imposible yun, lalo na sa bansang ito.

Sinabi ko rin kay mommy na nalulungkot ako. Natural lang daw yun dahil lagi akong nasa bahay, walang kausap. Magpaaraw naman daw kasi ako, sumimba, magexercise. Sabi ko ayoko pumunta sa mall dahil wala naman akong mabibili at oo, sumisimba naman kami. No comment ako sa exercise kasi wala akong exercise lately. Hehe.

Sana magfastforward na lang ang mga darating na weeks. Sana di ko mamalayan ang paglipas ng araw para pagmulat ko isang umaga, kailangan ko nang magreport sa opisina.

Alam ko I have to try harder. Kailangan kong magadjust para sa akin at sa asawa ko. He deserves better.

I do, too.

nuninuninuni

Siempre, sikat na naman ang Pinas sa Singapore (or siguro sa buong Asia) ngayon. Pinalalabas lang naman sa Channel NewsAsia ang hostage drama sa Maynila. Ahahay.

******

Andito si Kitchie para umattend ng trade show sa Expo. Travelling ang pinakanamimiss ko sa pagiging editor. Sana magkaron ulit ako ng chance maging patnugot sa isang magazine. At sana magkaron ulet ng travel opps.

******

Araw-ulan-araw-ulan dito. Magkakasakit ka kung nasa labas ka.

*******

I miss our dogs.

after a month

Isang buwan na ako dito. Ang bilis talaga ng panahon.

Ang dami ko nanag pinagdaanan at pinagdadaanan dito. Masaya naman ako. Yun nga lang madaming adjustments na dapat gawin. Ang daming changes, hindi lang sa actual living kundi sa way ng pagiisip. I'm still in the process of moving to Singapore and starting a new life.

I stopped missing B but I'm missing a lot of things.

I miss my family. I miss our dogs. I miss our home. I miss my purple room.

I miss cable TV. I miss pirated DVDs. I miss pinoy entertainment.

I miss my friends. I miss laughing and talking with them.

I miss the editorial team at the factory. I miss the free inumans and kainans. I miss the email loops.

I miss having a job and earning for myself. I miss having the capability of buying what I fancy. I miss having to support my needs.

I. Miss. My. Life.

My old life, that is. I still have a life, although it is very different from the one I've been living for a long time.

I am trying to find everything there is to love about my new life here. There's a lot naman. Living here is convenient, but at the same time, it's hard. Ang daming struggles, di lang sa labas, kundi pati sa loob. Sometimes I doubt myself and my capabilities. There are times when I'm not so sure I have what it takes to make it here, to find work here. Sometimes I wonder if I'll be able to connect to people and make new friends.

Nakakalungkot minsan. Nagugulat na nga lang si B kasi bigla na lang ako naiiyak. Hehe.

Pero okay naman ako. I'm coping.

I'm giving myself time. Hindi ako uuwi anytime soon. =)

sushi heaven

B and I had lunch at Sushi Tei at Vivo City yesterday. Ang sarap! Taob ang once-favorite ko na Teriyaki Boy. Ito ang ilan sa mga dishes na sinample namin:


Golden roll. Isa na lang natira sa six-piece golden roll. Super sarap kaya nung naalala kong picturan, isa na lang. It has fried prawn, mango slices and salmon roe. Delicious. Nakakapapikit ng mata. I love it.


Baked salmon maki. Kakaiba. Super sarap din.

California maki. Siempre hindi mawawala ang favorite ko. Pero mas love ko na ang golden roll ngayon.


Baby octopus. Manamis-namis ang luto sa octopus babies. Malamig na dish ito. Hindi ko mawari kung ano ang kasamang shredded gulay. Masarap pero kinailangan kong i-psyche ang sarili ko na hindi na buhay ang mga octopus na ito. Naalala ko kasi yung episode ng CSI: New York. Yung may namatay kasi di marunong kumain ng octopus. Sa bagay, buhay naman yung octopus noon. Di rin gaanong attractive kasi kita mo ang buong octopus. Malaking ulo at walong maliliit na paa.

Nakadagdag sa sarap ng pagkain ng sushi yung shoyu (toyo) ng restaurant. Sobrang sarap. Soy talaga at hindi MSG. Winner.

Sana magkaron neto sa Pinas para matikman niyo din. =)

I'm Callie

You are very direct and sometimes that is a bit much for people to handle, but you just call it like you see it. Life's too short not to be lived to the fullest and if that scares some people, then who needs them? You're an all-or-nothing person, so people who can't commit have no place in your life. You deserve someone who loves and lives just as hard as you do.

So true.

300

Nanood kami ni B ng 300 kahapon. Ang ganda ng visuals. Work of art talaga itong maituturing.

Gusto ko yung pag-stand-out ng color red throughout the movie. Gusto ko yung pagsayaw ng oracle. Gusto ko yung violence. Gusto ko yung gore. Gusto ko yung kaseksihan ng mga lalake (CGI man ang kanilang abs at mga matatambok nilang...hehehe. Gusto ko yung pagkaqueer ni Xerxes. Gusto ko yung pagkacomedy ng mga kakaibang warriors ng Persia, e.g. the man with the goat's head at yung paghingi ni Ephialtes ng uniform kay Xerxes.

Winner ang pelikulang ito! Ang galeng!

meryenda

purple & orange

when you've got too much time on your hands

You do crazy, useless things. Like get your hair cut and color it in deep burgundy.


But I didn't actually get a haircut. I just did virtually via Makeover-O-Matic at iVillage.com. It's a makeover game where you can try on different hairstyles in a range of colors, contact lenses, eyeliners, lip liners, lipstick, glasses, blushes etc. I think the hairstyles are a bit outdated at ito lang ang natipuhan ko.

Pero marami akong sinibukan for B. Hahaha.

This is him in kulot.


This is his just-recently-recovered-from-typhoid fever-look.

And this is him, anime-d. =)

TGIF! Maghapon na naman kami magkasama for two days. =)

aray ko!

As of the moment, I only have four functional fingers on my right hand.

While I was cleaning the kitchen tiles sumabit ang kuko ng right ring finger ko sa crack sa tiles. Nagchip tapos dumugo. Ang sakit! Binuhusan ko kaagad ng alcohol para tumigil ang bleeding. Unfortunately, walang betadine sa bahay na ito kaya I have to wait until umuwi ang darleng ko. The bleeding has stopped pero exposed ang wound. Wala ring band-aide dito.

******

Two days straight nang umuulan dito. Ang lamig at nakakatamad umalis ng bahay.